BOMVRIJE KRUIT- EN PROJECTIELENMAGAZIJN


Artilleristen hebben een beschermheilige. Met zulk gevaarlijk werk kan dat geen kwaad. Van oudsher staat Sinte Barbara de artillerie bij. Maar een schietgebedje is niet genoeg. Het is verstandig om vooral voorzichtig te zijn. En dat begint bij de bergplaats voor het buskruit.

2 KPM 002wVeilig verborgen

Dit gebouw was met afstand de gevaarlijkste plek binnen de vesting. Niet voor niets was dit het meest degelijke bouwwerk op Front I-II. Het ernstvuurwerk lag onder 3 meter grond en een dakgewelf van dik 1,20 meter.

In oorlogstijd verbruikten de kanonnen op Front I-II wel 70.000 kilogram kruit. Verpakt in koperen vaten stond dat veilig opgeslagen in het bomvrije kruit- en projectielenmagazijn. Er lagen ook meer dan 1.500 lege granaten. En stapels kardoeszakken voor de zogenoemde aandrijfladingen. In dit magazijn vulden soldaten de granaten en de kardoezen. Op karretjes ging de munitie naar de bergplaatsen op de wal. Klaar om vijandige schepen af te slaan.

Achter de voorgevel liggen 2 ruimtes voor de gebruiksklare munitie. Met zware kranen konden de gevulde granaten worden verplaatst. De rest van het gebouw gaat schuil onder de gronddekking. Hier zijn de 3 kruitkamers en het vulhok. Een brede gang verschaft de toegang. Achterlangs loopt de lichtgang. Als een spouw, maar ook de weg naar de lichtnissen. Achter dik glas stonden petroleumlampen om de kruitkamers te verlichten. Open vuur bij het kruit was natuurlijk uit den boze.

Baksteen op staal

De bouw van het kruitmagazijn haalde de internationale vakpers. Het staat niet op heipalen. Het heeft een fundatie ‘op staal’. Zo heet het in de taal van bouw als een gebouw direct op een zandlaag staat. Dat zand was er niet. Dus er is een laag van ruim 4 meter dik gestort. Daarop kwam een laag beton. En daarna een grote berg grond die iets zwaarder was dan het gebouw zelf.

Na een tijdje werd deze zogeheten proefbelasting weer afgegraven. Landmeters controleerden of de betonlaag was gezakt. Of niet natuurlijk. Alles bleek in orde, zodat de metselaars met hun werk konden beginnen. Nieuw was deze werkwijze niet. Maar er werd niet elke dag een gebouw van bijna 50 miljoen kilogram op een nieuwe zandlaag gezet. Zeker interessant genoeg om er een artikel over te schrijven voor in een bouwkundig tijdschrift.

2 KPM 001wToezicht

Met de constructie zat het wel goed. Die was stevig genoeg. Maar dan moest je binnen nog geen pijp of sigaar opsteken! En je wilde ook niet met een handvol gemorst kruit in je broekomslagen naar buiten wandelen. IJzeren beslag onder de klompen was ook niet handig. Dat kan vonken op de vloer. Om dezelfde reden waren de scharnieren van koper, want koper vonkt ook niet.

Er was ook altijd streng toezicht op de werkzaamheden. Niets werd aan het toeval overgelaten. Want één vonk, een beetje kruit en Hellevoetsluis zou zijn weggevaagd.

© 2021 - 2024 Fronttaal | sitemap | rss | webwinkel beginnen - powered by Mijnwebwinkel